Początkowo spektakl wydaje się być kolejną, wielce zabawną i smakowicie zagraną farsą.

Na scenie prezentują się uwielbiani przez publiczność aktorzy: Witold Dębicki, Piotr Machalica, Cezary Żak, Mirosław Kropielnicki, Piotr Borowski i Maciej Kosmala – w damskich ciuszkach, perukach i w pełnym, kobiecym makijażu. W sukienkach według projektu Doroty Roqueplo bawią swym urokiem każdego. Znani z ról pełnych męskiego wdzięku, znakomicie wypadają również na obcasach. I nawet się nie zachwieją! Co więcej – tańczą, wprawiając w uwodzicielski ruch swe sukienki w stylu lat 50-tych. Wystarczy jeden gest, kilka kroków w butach na szpilce, trzepot sztucznych rzęs, a publiczność śmieje się do łez.

Zabawa w przebieranki okazuje się tylko jednym z elementów spektaklu, bowiem komediowy charakter, z błyskotliwymi dialogami, lekkim przebiegiem akcji pomału przeradza się w coś poważniejszego. Humor ustępuje poważnym pytaniom – o prawdziwą potrzebę bycia sobą, tolerancję, społeczne normy oraz stereotypy, ale też „ustalony porządek rzeczy”, który czasem chroni nas i naszych bliskich, zapewniając wszystkim spokojny sen…

Spektakl w błyskotliwy sposób łączy komedio-farsę i głębsze znaczenia – śmiejemy się na nim w nieopanowany sposób, by za chwilę zamyślić się nad naturą świata i ludzi. Koniecznie trzeba zobaczyć!

Przekład: Kamila Jansen
Reżyseria i opracowanie muzyczne: Maciej Kowalewski
Kostiumy: Dorota Roqueplo
Scenografia: Arkadiusz Kośmider
Choreografia i ruch sceniczny: Krzysztof Adamski
Charakteryzacja: Ewa Kowalewska
Reżyseria światła: Adam Czaplicki
Asystentka kostiumologa: Marzena Wojciechowska
Asystentka scenografa: Małgorzata Domańska
Producent wykonawczy i asystent reżysera:Alicja Przerazińska

Obsada: 

Joanna Gleń, Maria Seweryn, Piotr Borowski, Witold Dębicki, Maciej Kosmala, Mirosław Kropielnicki, Piotr Machalica, Rafał Mohr, Cezary Żak