Oddział Muzeum Archeologicznego w Krakowie w Branicach znajduje się w malowniczym zespole dworsko-parkowym. Pierwsze wzmianki o miejscowości pochodzą z roku 1250, kiedy to Bolesław Wstydliwy nadal wojewodzie krakowskiemu Klemensowi, synowi Sulisława, prawo do łowienia bobrów na tych obszarach. Jednakże relikty archeologiczne świadczą o istnieniu osadnictwa już w epoce neolitu (około VI tysiąclecia przed naszą erą).
W Branicach zachował się późnorenesansowy dwór obronno-mieszkalny, otoczony parkiem, datowany na około 1600 rok. Budynek o prostokątnym planie składa się z trzech kondygnacji: piwnicy, parteru i piętra. Jego dach zdobi ozdobna attyka z arkadami i krenelażem, a elewację zdobi dekoracja sgraffiti. Wnętrze zachowało się w bogatym wystroju, w tym kominek o bogatej dekoracji oraz portal drzwiowy wykonany przez warsztat Santi Gucciego. Oprócz lamusa, na przełomie XVIII i XIX wieku, zbudowano klasycystyczny dwór rodziny Badenich. W otoczeniu dworu zachowały się również resztki założenia krajobrazowego, w tym park oraz część gospodarcza z spichlerzem z 1706 roku, tzw. czworakami i kilkoma wolnostojącymi piwnicami.
