Pierwsza wzmianka o architektonicznym symbolu potęgi, władzy i prestiżu politycznego Krakowa pochodzi z 1316 roku. W średniowieczu budowla była stale rozbudowywana. Rajcy miejscy w 1454 roku sprowadzili z Torunia mistrza Jana do prac przy budowie dachu, wówczas to najprawdopodobniej kończono prace przy budowie obiektu. Rozbudowywany jeszcze w XV stuleciu, a następnie powiększony o obszerną część renesansową w połowie XVI wieku, ratusz przetrwał do roku 1820, to jest do czasu zburzenia.

Do ponad 70-metrowej budowli, wzniesionej z cegły i kamienia wchodzimy szerokimi schodami, ujętymi po bokach kamiennymi rzeźbami dwóch lwów, pochodzącymi z parku pałacowego w Pławowicach. Sala parterowa służyła niegdyś jako miejsce zasobnego skarbca, gdzie przechowywano insygnia władzy rajców oraz cenne przedmioty ze złota, srebra i cyny. Możemy w niej podziwiać unikatowy zestaw znaków kamieniarskich zwanych gmerkami, pochodzący z 1444 r. To swego rodzaju zespołowy podpis rzemieślników wieńczących prace budowlane.

Dostęp do górnych pomieszczeń wieży prowadzi wąskim schodami kamiennymi, zlokalizowanymi w grubości potężnego muru. Przestronna sala na pierwszym piętrze, należy do najpiękniejszych wnętrz gotyckich w Krakowie. Restauracja przywróciła mu piękne sklepienie krzyżowo – żebrowe, resztki polichromii i ślady złoceń. Na ścianach znajdują się kamienne ławy, nad którymi w głębokości murów pokazano wnęki zwane almariami. Służą one obecnie jako miejsce eksponowania zachowanych detali kamieniarskich. (…)

Program Nowy Muzeów w Wieży Ratuszowej

• godz. 19:00 – 01:00 – Oprowadzanie z przewodnikiem (co godzinę). 
  Ostatnie wejście o godz. 24:30.
  Pierwszeństwo dla osób z rezerwacją dokonana na stronie www.bilety.mhk.pl