Jak dzisiaj budują relacje miłosne przedstawiciele różnych pokoleń, na różnych etapach życia i w różnych momentach związku z drugą osobą? Czy da się przyłożyć instytucję małżeństwa do aktualnego wachlarza modeli relacyjnych?

Czy może, niezależnie od wszystkich czynników – wieku, życiowego doświadczenia, klasy społecznej, wykształcenia – miłość po prostu rozrywa nam serca? Z powszechnie panującej narracji dotyczącej miłości romantycznej trudno jest wyłuskać opowieści małe, konwencjonalne, nieciekawe.
A to właśnie te szare opowieści wypełniają naszą codzienność i sprawiają, że nasze uczucia – zamiast dryfować w kosmicznej próżni – zaczynają podlegać prawu grawitacji i spadają z hukiem na ziemię.

„Jesteśmy uczuciowymi analfabetami. I ten przykry fakt nie dotyczy tylko ciebie i mnie, lecz praktycznie wszystkich ludzi. Uczymy się o swoim organizmie i uprawie zboża w Pretorii, i o pierwiastku z liczby pi, czy jak to się tam nazywa, ale ani słowa o duszy.
Jesteśmy bezdennie, beznadziejnie niekompetentni, jeśli chodzi o samych siebie i o innych”.

190 min. 1 przerwa
Na motywach scenariusza Ingmara Bergmana, reż. Katarzyna Minkowska
Sceana Kameralna, ul. Starowiślna 21